Babylon

NOT FOR FREEEDOM

Kosmische Religiositeit

"A human being is a part of a whole, called by us 'universe', a part limited in time and space. He experiences himself, his thoughts and feelings as something separated from the rest... a kind of optical delusion of his consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest to us. Our task must be to free ourselves from this prison by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty." Albert Einstein

Recht en Wraak: Volkskrantblog
Geplaatst op 30-12-2006 15:35 door Astroloog in categorie politiek

The body of Saddam, as it swung from the gallows at 6 a.m. Saturday Baghdad time, cast an ominous shadow over Iraq. The execution provoked intense questions about whether his trial was fair and about what the fallout will be. One thing is certain: The trial and execution of Saddam were about revenge, not justice. Instead of promoting national reconciliation, this act of revenge helped Saddam portray himself one last time as a symbol of Sunni Arab resistance, and became one more incitement to sectarian warfare.

Saddam Hussein was tried under the shadow of a foreign military occupation, by a government full of his personal enemies. The first judge, an ethnic Kurd, resigned because of government interference in the trial; the judge who took his place was also Kurdish and had grievances against the accused. Three of Saddam's defense lawyers were shot down in cold blood. The surviving members of his defense team went on strike to protest the lack of protection afforded them. The court then appointed new lawyers who had no expertise in international law. Most of the witnesses against Saddam gave hearsay evidence. The trial ground slowly but certainly toward the inevitable death verdict.... (Juan Cole Website, 30-12-2006)

2. Wraak

Een ding is zeker, zo stelt de Amerikaanse Midden-Oosten-deskundige Juan Cole op zijn website: Het proces tegen Saddam Hussein ging niet over RECHT, maar over WRAAK.
Ik ben het met hem eens. In een tijd waarin aan een bekrompen ressentimentsmoraal gebonden messianisten de wereld op willen delen in 'goed' en 'kwaad' is het simpelweg vermoorden van een politieke tegenstander weinig meer dan olie op het vuur gooien. De willoze overgave van zich 'modern' noemende mensen aan zoiets primitiefs als MACHT=RECHT-denken kan daarom alleen maar worden omschreven als een keuze voor de barbarij (lees: afwijzing van een holistische visie op het bestaan).

3. Baghdad Burning
(een linkse vrouw in Irak)

Na zijn gevangenname werd Saddam gevraagd wat hij vond van de mensen die feest vierden in Irak. Het laconieke antwoord was: "Gewoon een stel herrieschoppers". Met andere woorden: lui zonder principes die op een domme manier elke machthebber de kont likken...
Wie bereid is zich op te stellen als cynisch waarnemer zal de man ongetwijfeld gelijk geven. Waar het principe 'Macht is recht' heerst zullen niet de meest eerlijke en inteligente mensen naar boven drijven. Integendeel. Eerlijke en intelligente mensen verafschuwen hypocrisie en verkrachting van het recht en zij zullen zich vol walging afwenden van het onbetrouwbare schorriemorrie dat vanuit opportunistische overwegingen zichzelf uitlevert aan elke gek die macht bezit.
De gevangenname van Saddam laat - via de reacties van het publiek - zien wie werkelijk principieel durft te zijn en wie een doodgewone opportunist is, iemand die bereid is elke gruweldaad te rechtvaardigen, wanneer die plaats vindt uit naam van 'goede' machthebbers. Saddam een 'duivel' of een 'monster' noemen is onzin. De man was een autoritaire Arabische leider die het autoritaire leiderschap verdedigde, zoals alle autoritaire leiders in het Midden-Oosten dat doen - ook Ariel Sharon, die zich laat leiden door het extreem-rechtse gedachtegoed van de 'macht is recht denker' Jabotinsky.
De 'wandaden' die Sharon begaat worden 'goed' genoemd omdat hij de macht bezit. De 'wandaden' van Saddam worden 'slecht' genoemd omdat hij geen macht bezit, hetgeen betekent dat met het uitschakelen van Saddam de extremisten die hij bestreed 'goed' en 'sterk' worden gemaakt.

Wat we nu bereikt hebben is niet de versterking van de democratie, maar de versterking van het extremisme...

Het zal duidelijk zijn dat het steunen van diverse vormen van collectivisme: geestelijke dictatuur (de priester = god), platvloers materialisme, nationalistisch separatisme, maffioos kapitalisme en extreem-rechts Zionisme geen enkele eerlijke en intelligente democraat ( = iemand die elke vorm van totalitair-collectivistisch denken afwijst) met gevoelens van enthousiasme zal vervullen.
Democraten wijzen autoritair leiderschap alleen dan af, wanneer de autoriteit het extremisme steunt of bevordert. Saddam Hussein was de vijand van het extremisme (ook het zionistische extremisme) en met zijn val wordt het beest van de hersenloze, aan geen enkel democratisch principe gebonden massa op ons allen losgelaten, een gevaarlijk principeloos monster dat verborgen wordt achter mooie plaatjes van zogenaamd redelijke democraten: poppenkast dus, plaatjes kijken in een tot kijkdoos teruggebrachte wereld, waaruit alles wat op een eerlijke en intelligente wijze principieel wil zijn verwijderd wordt. (15-12-2003)

5. Saddam's Laatste Woonplaats
(terugblik 2003)

"Christian images of the Last Supper
and the Virgin Mary were on the walls..."

Hoewel veel mensen Saddam Hussein proberen af te schilderen als 'de sterke man' die ze zelf zijn, blijkt uit zijn gevangenname dat hij het tegendeel was van de dictator die wij als ‘god’ aanbidden.
Wij denken dat we goed zijn. Wij denken dat we vrij zijn. Wij denken dat we eerlijk zijn. Maar we leiden een leugenleven en alleen diegene die zich losmaakt van die leugenwereld is in staat die harde waarheid duidelijk te maken.
Dat is niet mijn boodschap, maar de boodschap die de door Amerikanen en moslims aanbeden profeet Jezus de wereld wilde brengen...

Degenen die zich 'christen' noemen maken zich nooit los van de kleinburgerlijke algemeenheid. Kunstenaars behoren tot de weinige mensen die inzien dat onze wereld bedrog is. Wijzen, kluizenaars, gekken en dwazen, uitgestotenen, al diegenen die niet meedraaien in de grote leugenmachine die het leven - ondanks al onze goede bedoelingen - is.
Zelfvoldane, nooit aan zichzelf twijfelende kleinburgers horen niet tot die categorie. En toch zijn het altijd die aangepaste, verwende arrogante kwasten die hoog van de toren blazen wanneer het er op aankomt anderen te veroordelen.
Zij vormen nu eenmaal - waar ter wereld ze zich ook bevinden - 'de morele meerderheid' en zij prediken daarom altijd de dictatuur van de meerderheid, die volgens hen verkieslijker is dan de dictatuur van een minderheid, een onzinnige stelling, die aantoont dat filosofie in onze zogenaamd vrije wereld bedreven wordt door mensen die zich er niet van bewust zijn dat filosoferen in de eerste plaats het wegvagen is van schijnzekerheden, die het tot aan de wortels doordenken van problemen mogelijk maakt.
Saddam Hussein was sterk dankzij het leger en het politieapparaat. Zonder dat leger en dat politieapparaat wordt hij de mens die hij was toen hij gevangen genomen werd: een kluizenaar in een eenvoudig woninkje, met een stel kippen buiten de deur, een zak vol chocoladerepen in de koelkast en een paar zoetelijke afbeeldingen van Jezus en Maria aan de muur. Kortom: een simpele, aan zoetigheid verslaafde man die juist vanwege zijn simpelheid in niets verschilt van de gemiddelde burger die denkt dat hij beter dan de anderen is.
Juist die onwaarschijnlijke simpelheid en eenvoud verraste de militairen die hem gevangen namen. Zij hadden verwacht dat Saddam als een soort superman schuil zou gaan in een hypermodern bunkercomplex, voorzien van de meest geavanceerde technische snufjes, zoals zij die zelf hebben ontworpen voor hun president. Maar het beeld van het grote immense kwaad werd aan stukken geblazen toen Saddam een eenvoudige kluizenaar bleek te zijn, die alles bezat (zelfs een tas met Amerikaanse dollarbljetten), behalve de tekenen en de symbolen van de macht die het Amerikaanse leger hem had toebedacht.
Geen lijfwachten en bedienden, geen modern communicatiecentrum, geen radar, geen moderne techniek - alleen een klein koelkastje met wat chocoladerepen, een doos vol eieren, een ventilator en een paar kitscherige plaatjes van Jezus en Maria aan de muur. Een onderkomen, waarin je niet een moslimleider zou verwachten aan te treffen, maar de christelijke leider George W. Bush, die een navolger van de armoede predikende waarheidsverkondiger Jezus van Nazareth zegt te zijn. George W. Bush is als machtige, aan geld en leugens verslaafde wereldleider de tegenpool van Jezus en kan daarom alleen maar 'de antichrist' worden genoemd. Jezus is recht en waarheid en werd gekruisigd omdat hij zijn principes niet wilde verloochenen. Met zijn dood werden het recht en de waarheid vernietigd. Hetgeen betekent dat alleen diegene christelijk is die weigert het recht en de waarheid aan het kruis te nagelen. Een mens die walgt van de Khomeini’s, de Sharon’s, de Chalabi’s, de Stalin’s en de Jabotinksi’s, die onze wereld met hun primitieve machtsverlangens al zo lang terroriseren. Een mens kortom, die naar de kitscherige, zoetelijke plaatjes van Jezus en Maria kijkt en bij zichzelf denkt:

"Een hart! Een hart zou ik moeten hebben? Maar waar mijn God kan ik zoiets simpels vinden in een leugenachtige wereld waarin alles wat een mens mag bezitten sadisme is en brute, dierlijke macht…”

Uit: Vorm en geest (december 2003)

Baghdad Burning - Sunday, December 31, 2006
(een linkse vrouw in Irak)
A Lynching...

This does not bode well for the coming year. No one imagined the madmen would actually do it during a religious holiday. It is religiously unacceptable and before, it was constitutionally illegal. We thought we'd at least get a few days of peace and some time to enjoy the Eid holiday, which coincides with the New Year this year. We've spent the first two days of a holy holiday watching bits and pieces of a sordid lynching.

Palestinians Mourn Hussein
In West Bank, Gaza 12-31-6

"We heard of his martyrdom, and I swear to God we were deeply shaken from within," said Khadejeh Ahmad from the Qadora refugee camp in the West Bank. "Nobody was as supportive or stood with the Palestinians as he did." (www.rense.com)

Dat we de werkelijkheid dienen te bekijken door een ideologische bril - de bril van 'onze goedheid' - toont aan dat het met onze vrijheid niet zo bijster goed is gesteld. Saddam Hussein was een socialistisch georienteerde Arabische nationalist, die Israel een Arabische identiteit wilde geven. Hij werd gedemoniseerd door diegenen die in het Arabische eenheidstreven een bedreiging zagen.

BERLIN, Jan 6: German Foreign Minister Frank-Walter Steinmeier warned in an interview to be published on Sunday that the execution of Saddam Hussein risked making the Iraqi dictator a martyr with cult status.
“The repercussions of the execution of Saddam on the situation in Iraq are still difficult to evaluate,” he told the German weekly Bild am Sonntag. But, he added, “there is surely a risk that this execution, carried out on a Muslim holiday and hyped up by the media, is creating the conditions to make Saddam a martyr to his countrymen.” The German government repeated after the hanging of Saddam that it opposed the death penalty in principle. (Dawn, 7-1-2007)

Saddam’s Undignified Execution
M.J. Akbar, mjakbar@asianage.com

Saddam Hussein is more powerful in his grave than he ever was in his palace. Alive, he was a dictator. Dead, he is a martyr...
To take the most obvious instance, in death he has become a symbol of justice denied. The inexplicable haste, and the brutal shoddiness with which he was hanged has become, thanks to a grainy video and millions of television screens, the final testimony in the first example of victor’s prejudice masquerading as law in this century. This is not an arbitrary interpretation. Louise Arbour, the United Nations High Commissioner for Human Rights, urged Iraq’s President Jalal Talabani, to stop Saddam’s execution because of doubts about the fairness of the trial.

Alive, Saddam Hussein was helpless against George Bush. Dead, Saddam could leave Bush helpless. His memory will pour fresh fuel on a hundred existing fires. The defeat and death of Saddam is a narrative with one author: George Bush. Saddam was the quarry, Bush was the hunter. The hunter changed the rules of this jungle when every reason was exposed as an excuse. When the quarry was trapped, all rules were abandoned in the pursuit of death.

In death, Saddam has become a symbol of resistance to American hegemony. This is perhaps the height of irony, since, for most of his time in power, his enemies accused Saddam of being an American pawn in the region...
Saddam Hussein did America an incalculable favor when on Sept. 22, 1980 he escalated border skirmishes into a full-scale war by bombing ten Iranian air bases. The planes in his air force were not MiGs from the Soviet Union. They were brand new Mirages from France. America maintained an official distance from that war, but there was much unofficial help as well as massive funding from American allies in the region...