De wereld volgens Doctor Frankenstein....

"Kleinburgerlijke of vormgebonden religie, gezien als een poging 'God te beheersen en te controleren door hem in kleinmenselijke vormen te persen', is de meest absurde vorm van arrogantie die denkbaar is..." (Wim Duzijn)

Frankenstein is de religieuze of Godgeworden mens, die een wereld wil bouwen, waarin uit gedeelten van lijken een 'nieuwe mens' wordt samengesteld.
Die verwaande, ingebeelde God is per definitie een liefdeloze God.
In de religieuze wereld van Frankenstein regeert de kunstmatige mens. Overal om je heen staren de produkten van zijn arrogante geest je aan.
Ze zien er heel normaal uit, dat wel... Maar desondanks zijn het metalen monsters. Omdat ze het produkt zijn van een ander. Een ander die hen het recht om lief te hebben heeft afgenomen.

De monsters van Frankenstein zijn daarom zo tragisch, omdat ze nooit kind zijn geweest.
Hen is het meest vreselijke overkomen dat denkbaar is: Als een volwassene ter wereld komen.
Het monster van Frankenstein is samengesteld uit onderdelen van lijken: Een wandelende dode, die de gevangene is van een verleden dat nooit door hem veranderd of verworpen zal kunnen worden.
Je zou in hem een symbool of een allegorie kunnen zien. Het beeld van de kleinburgerlijke fundamentalist...
De geprogrammeerde mens, die nooit zijn eigen leven zal kunnen leiden, omdat een breuk met het verleden in zijn wereld onmogelijk wordt gemaakt.

Echte religie is de vijand van het collectivisme

Hoewel het Jezusverhaal een helder, logisch opgebouwd spiritueel (gnostisch) verhaal is, dat voor al diegenen die zowel hart als verstand belangrijk vinden betekenisvol kan zijn, worden diegene die het verhaal op een moderne eigentijdse wijze willen hervertellen (bijvoorbeeld door gnosis te koppelen aan het met de realiteit worstelende existentialisme, zoals gnosiskenner Hans Jonas dat heeft gedaan) voortdurend gehinderd door vals-autoritaire machtaanbidders die op directe of indirecte wijze het dogmatische onzinverhaal van 'de uit een maagd geboren god Jezus' tot waarheid hebben uitgeroepen.
Dat Jezus-verhaal (waarop het instituut van 'de kerk' is gebouwd) is een verhaal dat in zijn volkse (aan de intuïtie appelerende) gedaante geestverruimend kan werken, maar dat in zijn dogmatische (theologische) gedaante weinig meer is dan een religieus-theocratische poging de mens zijn individualiteit af te nemen - en daarmee zijn vermogen een liefdesband aan te gaan met een concrete 'mens -of individu- geworden ander'.

Vandaar dat op deze site de 'volkse', individualistische symboliek (ook de astrologische symboliek) voortdurend tegenover de starre dogmatiek van de collectivisten wordt geplaatst: mensen die zozeer verslaafd zijn aan de macht dat ze vergeten dat de basisrechten van de mens hele doodgewone individuele rechten zijn die in een collectivistenwereld worden opgeofferd aan de rechten van 'de sterken': en 'de machtigen', diegenen die mystieke enkelingen zichzelf laten doodlopen op de betonnen muur van het liefde ontkennende collectivisme, waarvan in het evangelie de hogepriester Kajafas de spreekbuis geworden is:

49 En een uit hen, namelijk Kajafas, die deszelven jaars hogepriester was, zeide tot hen: Gij verstaat niets; 50 En gij overlegt niet, dat het ons nut is, dat een mens sterve voor het volk, en het gehele volk niet verloren ga. (Johannes 11,50, statenbijbel)

Kajafas komt in de Bijbel naar voren als de voorzitter van het Sanhedrin, de joodse raad in Jeruzalem die Jezus veroordeelde...
Kajafas ziet de dood van Jezus als politieke noodzaak. Jezus ontkent de (door God gegeven) autoriteit van het rabbinaat en dreigt daarmee de eenheid van het volk (moderne rechtse zionisten spreken over het voortbestaan van de clan) te vernietigen.
De evangelist Johannes identificeert Kajafas als degene de andere joodse leiders vertelde dat het goed is dat één man sterft voor het hele volk (Johannes 18 vers 14 en 11 vers 49-52).
Kajafas taalgebruik duidt erop dat hij Jezus beschouwde als zondebok, de enkeling (of de minderheid), die opgeofferd moet worden om het grotere belang van natie en volk veilig te stellen.

Inhoudsopgave
(bestanden kunnen worden toegevoegd aan astrologieprogrammastick)

Over mijzelf

Je zou mij een anarchistische vertegenwoordiger van het Midden kunnen noemen, anarcho-liberaal dus, iemand die het gelijkheidsdenken van het anarchisme koppelt aan het autoriteitsdenken van het Midden - waarbij autoriteitsdenken niet gezien wordt als kiezen voor opschepperij (astrologisch: Leeuw) en macht, dwang & jaloezie (Schorpioen), maar als een keuze voor het triniteitsdenken (Maan=Moeder, Saturnus=Vader & Jupiter= de verdraagzame bruggenbouwer), autoriteitsdenken dat niets te maken heeft met de christelijke drie-eenheidsgedachte, die weinig meer is dan een in heilige vormen gegoten pervertering of verkrachting van de waarheid - die op een welhaast evident te noemen wijze bij de astrologie ligt en niet bij de Perzisch-Rooms-Ezraistische priestercultuur die het beeldende, anarchistische symbooldenken ondergeschikt heeft gemaakt aan een verabsoluteerde waarheid.

'Why Propaganda Trumps Truth'
By Paul Craig Roberts, 10-4-2009

"Democracy is based on the assumption that people are rational beings who factually examine arguments and are not easily manipulated. Studies are not finding this to be the case.
In my own experience in scholarship, public policy, and journalism, I have learned that everyone from professors to high school dropouts has difficulty with facts and analyses that do not fit with what they already believe.
The notion that "we are not afraid to follow the truth wherever it may lead" is an extremely romantic and idealistic notion. I have seldom experienced open minds even in academic discourse or in the highest levels of government. Among the public at large, the ability to follow the truth wherever it may lead is almost non-existent."

Uit het voorwoord van Carl Jung
bij de Inleiding tot het Zen-Boeddhisme van Suzuki

"Men moet, zoals ik heb aangeraden, het laatste deel van de Bardo Thödol, het Tibetaanse Dodenboek, lezen om een oosterse parallel te vinden voor de kwellingen en rampzalige ondervindingen van de westerse 'weg tot verlossing' om de Eenheid te bereiken...
Het zich verdiepen in de raadsels van Zen zou mogelijk de kleinmoedige Europeaan wat ruggegraat geven, of zijn geestelijke kortzichtigheid een bril opzetten, zodat hij vanuit zijn bedompte 'muurnis' althans het uitzicht kan genieten op een wereld van geestelijke ervaring, die tot nu toe in nevelen lag gehuld."