Toen
het Paasfeest naderde zei Jezus tegen Petrus en Johannes:
Ga voor ons het paasmaal bereiden, opdat we het
gezamenlijk kunnen eten. Ze antwoordden: Waar wilt u, dat
we het bereiden?
Hij zei: Als jullie de stad binnengaan
zullen jullie een man tegenkomen die een stenen kruik met
water draagt.
Volg hem in het huis waar hij binnengaat en
zeg tot de heer des huizes: Waar is de zaal waar de
Meester met zijn leerlingen het paasmaal kan houden? Hij
zal jullie een grote zaal aanwijzen die van alles is
voorzien: maak daar alles gereed...
Lucas 22, vers 7 tot 13
En hij zal terugkeren, gezeteld op een wolk...
"De waterman is een luchtteken. Hij wil de dingen kunnen begrijpen voor hij verder gaat. Dit teken vormt zijn eigen mening. En hij heeft sterke argumenten nodig om hiervan af te wijken.
De waterman heeft een sterke vrijheidsdrang. Hij heeft een hekel aan 'moeten'. Als anderen willen bepalen wat hij moet doen, doet hij precies het tegenovergestelde . Hij beslist zelf wel wanneer hij wat doet. Voor hem is iedereen gelijk. Hij is net zo vriendelijk tegen de poetsvrouw als tegen de algemeen directeur. Wat telt voor hem in een persoon, is zijn karakter..."
Het teken WATERMAN is als LUCHT-teken in zekere zin de tegenpool van het WATER-teken VIS. Waar VIS (gevoel) staat voor goedgelovigheid (vlucht uit de werkelijkheid, de wil ook aan alles, zelfs de grootste onzin, betekenis toe te kennen) daar stelt de WATERMAN als vertegenwoordiger van het element LUCHT (intellect) vragen.
Je zou daarom kunnen stellen dat in het evangelieverhaal wordt aangegeven dat een (al dan niet symbolische) terugkeer van 'Jezus' (christusdenken) alleen mogelijk is wanneer mensen bereid zijn hun goedgelovigheid (op een sullige, naieve manier in de onzin van dominante anderen geloven) overboord te zetten.
Het teken WATERMAN staat voor anarchisme, democratisch gelijkheidsdenken, bevrijding van dwang, opstand tegen het hogepriesterlijke 'recht van de sterkste' - waar altijd de gevoelige mens het slachtoffer van is.
Enige grondbeginselen van de sterrenkunde
Bij het bepalen van onze
positie in het universum maken we gebruik van een
denkbeeldige bol, waarop alle hemelverschijnselen worden
geprojecteerd: die bol noemen we de hemelbol....
Het middelpunt van die bol zijn we zelf. We bevinden ons
ergens op aarde en we bekijken de hemel. Pal boven ons
bevindt zich het hoogste punt: het zenit, loodrecht
beneden ons bevindt zich het laagste punt: het nadir. Het
vlak waarin we ons bevinden (een denkbeeldig vlak dus,
dat loodrecht op de zenit-nadir-as staat) wordt het
horizon-vlak genoemd, en de snijlijn van dit vlak heeft
derhalve de naam horizon gekregen.
Binnen de hemelbol heeft
de aarde haar eigen plaats, waarvan de Noord-Zuid-as niet
noodzakerlijkerwijze samenvalt met de Zenit-Nadir-as in
het vlak van de waarnemer. De snijpunten van de aardas
met de hemelbol leveren de Noorderlijke hemelpool en de
Zuidelijke hemelpool op. Omdat de aarde om haar as draait
lijkt het alsof de hemel zich beweegt. We zien de sterren
aan ons voorbij schuiven. Het vlak dat zich loodrecht op
de aardas bevindt wordt het equator-vlak genoemd, en de
snijlijn van dit vlak met de hemelbol heet daarom hemel-equator.
Ook de Zon heeft haar
eigen plaats binnen de hemelbol. Zij beweegt zich van
West naar Oost met een snelheid van360 graden per jaar,
De cirkel die zij daarbij over de hemelbol aflegt wordt
de ecliptica genoemd. Het vlak van de ecliptica vormt een
hoek van 23.5 graden met het equator-vlak. De punten waar
het ecliptica-vlak en het equator-vlak elkaar raken
worden het lentepunt en het herfstpunt genoemd. Het
lentepunt markeert het begin van de lente. De Zon komt in
het dierenriemteken Ram...
Wanneer de aard-as steeds
dezelfde plaats zou innemen binnen de hemelbol zou er
niets aan de hand zijn. Ten gevolge van aantrekkende
krachten van de Zon en de Maan maakt de as van de aarde
echter een kegelvormige beweging. Die beweging wordt de
precessie genoemd. Dat betekent dat het lentepunt niet
steeds dezelfde positie inneemt. De snijpunten van
hemelequator en ecliptica-vlak bewegen zich westwaars
langs de ecliptica (50 boog-seconden per jaar). En omdat
de dierenriemtekens, die op de ecliptica geprojecteerd
zijn, zich mee bewegen, verwijderen deze zich van de
sterrenbeelden waar ze oorspronkelijk naar verwezen. Dat
is de reden waarom sommige mensen de astrologie niet
serieus willen nemen. Zij gaan er vanuit dat symbool en
werkelijkheid synoniemen zijn, en dat de waarde van het
symbool bepaald wordt door de realiteit, hetgeen helemaal
niet zo hoeft te zijn. De werkelijkheid van het symbool
en de werkelijkheid van het konkreet bestaande kunnen
samenvallen. Dat samenvallen vond duizenden jaren geleden
plaats, toen astrologen (sterrenkundigen, die de
astronomie in dienst van de spirituele kennis stelden) de
dierenriem ontworpen, of, beter gezegd: ontdekten.
Na die ontdekking groeiden werkelijkheid (sterrenbeeld)
en symbool (dierenriemteken) uit elkaar. Het lentepunt
verschuift langs de hemel en bevindt zich nu in een ander
sterrenbeeld dan duizenden jaren geleden. Wat echter
hetzelfde blijft is de verdeling van de ecliptica in
twaalf dierenriemtekens, waarvan het eerste teken (het
dierenriemteken Ram) altijd begint rond 21 maart, wanneer
het officieel lente wordt. Die dierenriemtekens (ook wel
'tropische zodiak' genoemd) worden in de astrologie
gebruikt om het karakter van een mens te duiden - de
sterrenbeelden (ook wel 'siderische zodiak' genoemd) waar
de tekens naar verwijzen spelen in feite geen rol.
De beweging van het
lentepunt, die in ongeveer tweeduizend jaar een afstand
van dertig graden aflegt, ligt ten grondslag aan de
theorie van de verschillende tijdperken, die het
geestelijke leven van de mensheid in sterke mate zouden
bepalen. In ongeveer 26000 jaar legt het lentepunt een
weg af door de gehele dierenriem (deze periode wordt het
'platonisch jaar' genoemd). Dat betekent dat ongeveer
elke 2000 jaar het lentepunt een nieuw teken binnentreedt.
Vierduizend jaren geleden bevond het lentepunt zich in
het teken Ram, tweeduizend jaar geleden in het teken
Vissen, en nu schuift het geleidelijk aan in de richting
van het teken Waterman. Met andere woorden, we staan,
zeggen de astrologen, aan het begin van een nieuw
tijdperk: het zogenaamde Waterman-tijdperk.
Enige grondbeginselen van de sterrenkunde